Zeytin ile tanışmamız
Tekrardan merhabalar;
Çok uzun süreden beri bloğa hiç bir şey yazamıyorum. Bir yıla yakındır çalışmadığım halde o kadar koşuşturma içerisindeydim ki , birde çalışsaydım nasıl yetişecekti her şey bilmiyorum. Neyse konumuza geri dönelim:) Buraya bundan sonra daha fazla vakit ayıracağım. İçimde kaldı yazamamak.
Gelelim Zeytinle yani kızımla tanışmama:) O zamanlar yalnız yaşıyordum ve kekik çalıştıpım için sürekli evde yalnız kalıyordu. Bu da benim içime hiç sinmiyordu. Hep aklımda ikinci kedi alma fikri vardı ama bir türlü tam anlamıyla karar verip alamıyordum. Taki çatıma bir anne doğum yapana kadar:) Oturduğum apartman çok yüksek olmayan 4 katlı her katta bir dairesi olan tavanları yüksek olan (ki ben buna aşık olmuştum taşınırken) eski apartmanlardan biriydi. En üst katta ben oturuyordum ve benim üstümde direk çatı değil yine apartman merdivenleri ile çıktığınız ilk önce karşınıza bir oda geliyordu. Ve o odadan da kocaman bir terasa çıkıyordunuz. Ev sahibim ayrıca apartmanında sahibiydi. Ben en son kata taşınınca bu terasa çıkan merdivenlerin önüne demir bir kapı yaptırdı ve anahtarını da bana verdi yani sadece ben kullanabilecektim. Bir sabah gene işe giderken terastan miyk miyk bebek kedi sesleri duydum. Tabi duyduğum gibi koşturarak çıktım yukarıya. Karşımda bir anne ve dört tane daha yeni gözleri açılmış dört tane yavru kedi vardı. İşe geç kalacağım için anneye su ve mama koyup aceleyle işe gittim. Ama bir o kadar da mutlu olmuştum:)
Daha sonra anneye rahat e
tsin diye su, mama ve kum koydum. Anne biraz vahşiydi. Doğal olarak yavrularıda anneden ne ne görüyorsa onu yaptığı için beni görünce korkuyorlardı. Yavrulardan uzun tüylü bir tekir vardı onu almak istemiştim. Sütten kesilinceye kadar da bekleyecektim. Bir gün terasa çıktığımda Zeytinin bir patisine basamadığını gördüm. Normalde anne yavrulara yaklaştığımda hırlar, tıslar pati atardı. Ne hikmetse Zeytini aldığımda sesini bile çıkarmadı. Zeytini kaptığım gibi veterinerime götürdüm. Veterinerim bir şeyi olmadığını, muhtemelen kardeşleriyle oynarken patisini incittiğini, bir kaç gün çok hareket edemeyeceği bir yerde kalırsa iyi olacağını söyledi. ..Evde çok kullanmadığım atıl bir odam vardı. Zeytin için orayı hazırladım. Bu arada da veterinerimede anneden ayrılma zamanları gelmiş mi diyede sordum. O da artık alabilirsin dişleri çıkmış ve kuru mama yiyebilirler, annede yakında terk eder yavruları dedi. Hala aklımda Zeytini almak yok,aklım hala diğer tekir kedide. Aklımda zeytin iyileşince, ona ve kardeşlerine apartmanımın önündeki bahçeye alıştırmak ve orda beslemek. Bu arada apartmanım da çok hayvansever bir apartmandı. Söylemeden geçemeyeceğim ilk katta oturan benim değimimle robinson kruz amca köpek sahibiydi. Apartmanın kapısını açık bırakırdı kediler apartmana girip kışın üşümesin diye. Başka baktığı kedilerde vardı apartmanın önündeki bahçede. Zeytin ve kardeşlerine orada rahat rahat bakabilecektim. Zeytin hala iyileşmek için bende misafirken, diğer uzun tüylü tekiri de aldım eve. Zeytini aldığım için tek bir tepki göstermeyen anne kedi; o uzun tüylü tekiri aldığım gün ve ertesi bir hafta boyunca gelip kapımda ağladı. Bende dayanamayıp anne kediye geri verdim yavrusunu.Merak etmeyin anne kedi ve diğerleri bahçede mutlu mesut yaşıyorlar. Bu arada Zeytin iyileşti. Bir akşam ne yapsam diye düşünürken Zeytin o akşam göğüsüde uyuduve sadece iyileşmek için gelen Zeytinim evimin ikinci kedisi olarak bende kaldı. Kekik tabi biraz bozuldu bu duruma ilk başlarda. Homur homur dolaşıyordu Zeytinin evde ilk geldiği zamanlarda. Bir hafta alıştırma evresiydi. İşten eve gelince benim gözetimimde Zeytini eve salıyordum. Ben işteyken ona hazırladığım odada kalıyordu. Sonra bir sabah işe giderken Zeytin'i biraz nefes alsın diye eve saldım. Bir baktım Kekik ile oyun oynuyorlar. Kapımın yanında bir tane pufum vardı o zamanlar Kekik onun altına girmiş, Zeytin başında; Kekik bir pufun altına saklanıyor bir çıkıp Zeytine oyundan pati atıyor. Böylece onların alışma evresi bitmiş ve oyun arkadaşı olmuşlardı. Onları öyle oyun oynarken bırakıp mutlu mesut işe gittim.
Demem o ki ikinci kedi alıp acaba alışırlar mı diye kara kara düşünenler hiç öyle karalar bağlayıp düşünmesinler. Ama şunu da unutmayın muhakkak öncelik her zaman ilk kedinizde olmalı. İşten eve geldiğinizde her zaman ilk kedinizi sevin kucaklayın sonra ikincisini. Bunu herşeyde uygulayın mama verirken, oyun oynarken, ödül maması verirken. İlk kediniz o evin ilk sahibi. Eğer ilk kedinizi boşlayıp ikinci kediye daha fazla ilgi gösterirseniz, ilk kediniz kıskanır alışma evreleri uzar gider.
Bu günlük bu yazıdan bu kadar bir dahaki sefere Kekiğin idrar yollarında nasıl taş oluştuğunu ve tedavi sürecini anlatacağım. Görüşmek üzereeee:)
Çok uzun süreden beri bloğa hiç bir şey yazamıyorum. Bir yıla yakındır çalışmadığım halde o kadar koşuşturma içerisindeydim ki , birde çalışsaydım nasıl yetişecekti her şey bilmiyorum. Neyse konumuza geri dönelim:) Buraya bundan sonra daha fazla vakit ayıracağım. İçimde kaldı yazamamak.
Gelelim Zeytinle yani kızımla tanışmama:) O zamanlar yalnız yaşıyordum ve kekik çalıştıpım için sürekli evde yalnız kalıyordu. Bu da benim içime hiç sinmiyordu. Hep aklımda ikinci kedi alma fikri vardı ama bir türlü tam anlamıyla karar verip alamıyordum. Taki çatıma bir anne doğum yapana kadar:) Oturduğum apartman çok yüksek olmayan 4 katlı her katta bir dairesi olan tavanları yüksek olan (ki ben buna aşık olmuştum taşınırken) eski apartmanlardan biriydi. En üst katta ben oturuyordum ve benim üstümde direk çatı değil yine apartman merdivenleri ile çıktığınız ilk önce karşınıza bir oda geliyordu. Ve o odadan da kocaman bir terasa çıkıyordunuz. Ev sahibim ayrıca apartmanında sahibiydi. Ben en son kata taşınınca bu terasa çıkan merdivenlerin önüne demir bir kapı yaptırdı ve anahtarını da bana verdi yani sadece ben kullanabilecektim. Bir sabah gene işe giderken terastan miyk miyk bebek kedi sesleri duydum. Tabi duyduğum gibi koşturarak çıktım yukarıya. Karşımda bir anne ve dört tane daha yeni gözleri açılmış dört tane yavru kedi vardı. İşe geç kalacağım için anneye su ve mama koyup aceleyle işe gittim. Ama bir o kadar da mutlu olmuştum:)
Daha sonra anneye rahat e
tsin diye su, mama ve kum koydum. Anne biraz vahşiydi. Doğal olarak yavrularıda anneden ne ne görüyorsa onu yaptığı için beni görünce korkuyorlardı. Yavrulardan uzun tüylü bir tekir vardı onu almak istemiştim. Sütten kesilinceye kadar da bekleyecektim. Bir gün terasa çıktığımda Zeytinin bir patisine basamadığını gördüm. Normalde anne yavrulara yaklaştığımda hırlar, tıslar pati atardı. Ne hikmetse Zeytini aldığımda sesini bile çıkarmadı. Zeytini kaptığım gibi veterinerime götürdüm. Veterinerim bir şeyi olmadığını, muhtemelen kardeşleriyle oynarken patisini incittiğini, bir kaç gün çok hareket edemeyeceği bir yerde kalırsa iyi olacağını söyledi. ..Evde çok kullanmadığım atıl bir odam vardı. Zeytin için orayı hazırladım. Bu arada da veterinerimede anneden ayrılma zamanları gelmiş mi diyede sordum. O da artık alabilirsin dişleri çıkmış ve kuru mama yiyebilirler, annede yakında terk eder yavruları dedi. Hala aklımda Zeytini almak yok,aklım hala diğer tekir kedide. Aklımda zeytin iyileşince, ona ve kardeşlerine apartmanımın önündeki bahçeye alıştırmak ve orda beslemek. Bu arada apartmanım da çok hayvansever bir apartmandı. Söylemeden geçemeyeceğim ilk katta oturan benim değimimle robinson kruz amca köpek sahibiydi. Apartmanın kapısını açık bırakırdı kediler apartmana girip kışın üşümesin diye. Başka baktığı kedilerde vardı apartmanın önündeki bahçede. Zeytin ve kardeşlerine orada rahat rahat bakabilecektim. Zeytin hala iyileşmek için bende misafirken, diğer uzun tüylü tekiri de aldım eve. Zeytini aldığım için tek bir tepki göstermeyen anne kedi; o uzun tüylü tekiri aldığım gün ve ertesi bir hafta boyunca gelip kapımda ağladı. Bende dayanamayıp anne kediye geri verdim yavrusunu.Merak etmeyin anne kedi ve diğerleri bahçede mutlu mesut yaşıyorlar. Bu arada Zeytin iyileşti. Bir akşam ne yapsam diye düşünürken Zeytin o akşam göğüsüde uyuduve sadece iyileşmek için gelen Zeytinim evimin ikinci kedisi olarak bende kaldı. Kekik tabi biraz bozuldu bu duruma ilk başlarda. Homur homur dolaşıyordu Zeytinin evde ilk geldiği zamanlarda. Bir hafta alıştırma evresiydi. İşten eve gelince benim gözetimimde Zeytini eve salıyordum. Ben işteyken ona hazırladığım odada kalıyordu. Sonra bir sabah işe giderken Zeytin'i biraz nefes alsın diye eve saldım. Bir baktım Kekik ile oyun oynuyorlar. Kapımın yanında bir tane pufum vardı o zamanlar Kekik onun altına girmiş, Zeytin başında; Kekik bir pufun altına saklanıyor bir çıkıp Zeytine oyundan pati atıyor. Böylece onların alışma evresi bitmiş ve oyun arkadaşı olmuşlardı. Onları öyle oyun oynarken bırakıp mutlu mesut işe gittim.
Demem o ki ikinci kedi alıp acaba alışırlar mı diye kara kara düşünenler hiç öyle karalar bağlayıp düşünmesinler. Ama şunu da unutmayın muhakkak öncelik her zaman ilk kedinizde olmalı. İşten eve geldiğinizde her zaman ilk kedinizi sevin kucaklayın sonra ikincisini. Bunu herşeyde uygulayın mama verirken, oyun oynarken, ödül maması verirken. İlk kediniz o evin ilk sahibi. Eğer ilk kedinizi boşlayıp ikinci kediye daha fazla ilgi gösterirseniz, ilk kediniz kıskanır alışma evreleri uzar gider.
Bu günlük bu yazıdan bu kadar bir dahaki sefere Kekiğin idrar yollarında nasıl taş oluştuğunu ve tedavi sürecini anlatacağım. Görüşmek üzereeee:)
Yorumlar
Yorum Gönder